عمر کره زميناکر چه عمر زمين را نمي توان به طرر دقيق محاسبه نمود وليکن دانشمندان عمر کره زمين را در حدود ٥ ميليارد سال تخمين زده اند و لازم به ترضيح است که به کمک خصوصيات مواد و عناصر راديواکتيو عمر زمين و به خصوص عمر هريک از طبقات زمين را مي توان بدست آورد. زمين شناسان تاريخ عمر زمين را از آغاز پيدايش قديمي ترين رسوبات در درياهاي اوليه تاکنون به سه دوران (Era ) و هر دوران را به چند دوره (Period ) و هر دوره را به چند دور (Epoch ) و سرانجام هر دور را به چند اشکوب (Stage) تفسيم نموده اند. در دوران دوم دو دسته مهم جانوري مي زيسته اندکه اين دوران را از هر جهت متمايزمي سازد.
خزندگان عظيم الجثه با انواع مختلف هوايي، زميني و دريايي وجود داشته اند که از نمونه هاي آن مي توان به ايکتيوزروس، تيرانوزورس، پلزيوزروس و سينوگناتوس اشاره نمود و آمونيت ها که اين موجودات از سرپايان (شاخه نرمتنان ) بوده و گسترش فراواني داشتند که مهمترين آمونيتهاي اين دوران سراتيت، فيلوسراس مي باشند.
دوران دوم يا مزوزوئيک را به دوره هاي ترياس، ژوراسيک وکرتاسه تقسيم نموده اند. پيدا شدن ذخاير زغالي در نقاطي مانند سيبري، مناطق قطبي، آلاسکا و آسيا در دوره ژوراسيک نمايانگر آب و هواي مرطوب وگرم است . به طورکلي در دوران دوم آب و هوا نسبتًا گرم و يکنواخت بوده است و همچنين چين خوردگيهايي به وقوع پيوسته است به طوري که مقدمات چين خوردگي هاي آلپ و آند در دوره ژوراسيک از دوران دوم بوقوع پيوسته است .
دوران سوم زمين شناسي (دوران سنوزوئيک ) را به دوره ترشيري وکواترنري تقسيم بندي ميکنند. دوره ترشيري را بر اساس مطالعه بر روي نرم تنان و مقايسه آنها با جانوران مشابه کنوني به چند قسمت کوچکتر به نام هاي پالئوسن، ائوسن، اليگوسن، ميوسن و پليوسن تقسيم بندي کرده ا ند.
گرچه طول زمان دوران سنوزوئيک (حيات جديد) نسبت به ساير ادوار ديگر است اما تقريبًا وضع زمين با آنچه امروزه مشاهده ميکنيم شباهت داشته است . خزندگان که در دوران دوم اهميت بسيار داشتند با پيدايش اين دوران اهميت خود را از دست داده و از بين رفته اند و به جاي آن پستانداران توسعه پيداکرده اند. آمونيت ها از بين رفته اند و تک سلولي ها به ويژه فرآمينيفرها و نرم تنان (به ويژه دو کفه اي ها و شکم پايان ) ظهور وگسترش يافته اند و در انتهاي اين دوران انسان خلق شده است .
در اين دوران فعاليتهاي کوهزايي شديد بوده و درکليه نقاط دنيا چين خوردگي هاي مختلفي ظاهر شده که هنوز دنباله فعاليت آنها ادامه دارد. به عنوان مثال چين خوردگي آلپ که مقدمات آن به دوره ژوراسيک بر ميگردد و از زمان ائوسن تا اليگوسن ادامه داشته و در ميوسن بخش اءظم فعاليت آن به پايان رسيده است .بخش بالايي اين دوران که دوره کواترنر ناميده شده است در حدود يک ميليون و ٢٥ هزار سال عمر دارد، در اين مدت زمان يخبندانهاي عظيم به وقوع پيوسته است و به علت اينکه چين خوردگي اتفاق نيفتاده، رسوبات اين دوره به صورت افقي يافت مي شوند و اين بدان معني است که تغييرات تکتونيکي را متحمل نشده اند.
جدول زير تقسيم بندي دورانهاي مختلف زمين شناسي را به طور اختصار نشان مي دهد.
