خبرگزاری میز نفت:
به گزارش میز نفت ، توافقنامه تجاری میان اتحادیه اروپا و آمریکا، رکود اقتصادی آلمان را بدتر خواهد کرد. با این حال، نه سیاستمداران و نه مدیران شرکت‌ها هیچ تمایلی به ایجاد تغییرات گسترده در سیاست‌ها برای تغییر مسیر نشان نمی‌دهند.
داده‌های اقتصادی آلمان جایی برای تردید باقی نمی‌گذارد. پس از رشد منفی ۰.۹ درصدی در سال ۲۰۲۳ و رشد منفی ۰.۵ درصدی دیگر در سال گذشته، این رشد منفی امسال نیز ادامه خواهد یافت.
اتاق ماشین فرو پاشید
دقیقا همان صنایعی که دهه‌ها رفاه آلمان را حفظ کرده‌اند، یعنی خودرو، ساخت و ساز، ماشین‌آلات، تحت شدیدترین فشار قرار دارند. بدون افزایش مصنوعی هزینه‌های دولتی که اکنون نیمی از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد، بخش خصوصی امسال چهار تا پنج درصد کوچک می‌شود.
بهره‌وری از سال ۲۰۱۸، به صورت کلی مداوم در حال کاهش بوده است. این مسئله، همچنین یک مشکل اجتماعی است زیرا آلمان، صدها هزار مهاجر رفاهی را به سیستم‌های اجتماعی خود وارد می‌کند. با این حال، اقتصاد باید رونق بگیرد تا از کاهش رفاه سرانه جلوگیری شود.
نظرسنجی جدید اتاق بازرگانی و صنایع آلمان (DIHK) آنچه را که از قبل آشکار بود، تائید می‌کند. توافق تجاری اتحادیه اروپا و آمریکا، به اقتصاد صادرات‌محور آلمان آسیب خواهد زد. طبق یافته‌های این نظرسنجی، ۵۸ درصد از شرکت‌ها انتظار بار اضافی دارند و این برای شرکت‌هایی که مستقیما با آمریکا تجارت دارند، به ۷۴ درصد افزایش می‌یابد. فقط پنج درصد، کسب سود را پیش بینی می‌کنند.
هلنا ملنیکوف، مدیرعامل DIHK، گفت: این توافق شاید از نظر سیاسی ضروری بوده باشد، اما برای بسیاری از شرکت‌های آلمانی حکم داروی تلخ را دارد. تعرفه‌های بالاتر، بوروکراسی بیشتر، کاهش رقابت‌پذیری، بهای آتش‌بس دیپلماتیک میان واشنگتن و بروکسل است.
تا پنجشنبه گذشته، تعرفه عمومی برای صادرات به آمریکا ۱۵ درصد بود که بیشترین آسیب را به تولیدکنندگان خودرو و ماشین‌آلات می‌زند. همچنین ۸۹ درصد از شرکت‌های متمرکز به بازار آمریکا از ضررهای فوری خبر می‌دهند، ۷۲ درصد از افزایش بیشتر تعرفه‌ها می‌ترسند، ۸۰ درصد نگران خودسری‌های سیاسی در تجارت فراآتلانتیک هستند و بیش از نیمی از آنها قصد دارند فعالیت‌هایشان را در آمریکا کاهش دهند.
کسب و کار از قبل ضعیف بود
در نظرسنجی ماه مه از بیش از ۲۱ هزار شرکت، فقط ۲۳ درصد انتظارات تجاری مثبت (پنج امتیاز کمتر) را گزارش کردند، در حالی که ۳۰ درصد انتظار وخامت اوضاع را داشتند.
در صنعت، از هر سه نفر، یک نفر پیش‌بینی می‌کند که سفارش‌های کمتری داشته باشد. فقط ۱۹ درصد قصد افزایش سرمایه‌گذاری را دارند، در حالی که حدود یک سوم قصد کاهش آن را دارند. قیمت بالای انرژی، کمبود نیروی کار و عدم قطعیت سیاسی به عنوان موانع اصلی دیده می‌شوند.
اتاق بازرگانی و صنایع آلمان رکود ۰.۳ درصدی را برای سال ۲۰۲۵ پیش‌بینی می‌کند، اما با در نظر گرفتن هزینه‌های دولتی، کاهش واقعی به چهار تا پنج درصد نزدیک‌تر است. نظرسنجی‌های روزانه همین پیام را تائید می‌کنند: آلمان در فرایند صنعتی‌زدایی است و صدها هزار شغل در بخش‌های اصلی از دست می‌رود. کمبودهای تامین اجتماعی که در حال حاضر پدیدار شده‌اند، تنها آغاز ماجرا هستند. با این حال، هم سیاست و هم تجارت از انجام یک تشخیص صادقانه خودداری می‌کنند. توافق سبز همچنان مقدس است. هزینه‌های انرژی برای صنایع آلمان تا سه برابر بیشتر از رقبای آمریکایی و دو برابر شرکت‌های فرانسوی است که بخش‌های انرژی‌بر را از کشور بیرون می‌کند.
توافق سبز دردسرساز
هیچ‌کس جرات نمی‌کند آشکارا برنامه اقلیمی بروکسل را به چالش بکشد. یک استثنای نادر در ژوئن رخ داد که طی آن گروهی از نمایندگان شورای کار، نامه‌ای سرگشاده به صدراعظم آلمان نوشتند و از توافق سبز به عنوان علت اصلی رکود نام بردند.
اما اکثر مدیران عامل از این سوال طفره می‌روند. اولا کالنیوس، رئیس مرسدس بنز، تقاضای ضعیف، هزینه‌های بالای تولید و عدم قطعیت تعرفه‌های آمریکا را دلیل کاهش حاشیه سود می‌داند، اما نقش توافق سبز را نادیده می‌گیرد.
الیور بلوم، مدیرعامل فولکس‌واگن، خواستار کاهش قیمت انرژی و مشوق‌های مالیاتی برای خودروهای برقی است. رهبری شرکت‌ها اکنون از نظر ایدئولوژیکی با توافق سبز در هم آمیخته است. گذار انرژی، پایه صنعتی آلمان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است و بخش‌هایی مانند ساخت و ساز و خودروسازی کاملا از مسیر خود خارج شده‌اند.
اقتصادی از هم گسیخته
رویدادهایی مانند گپ قهوه «ساخت آلمان» میان ۶۱ مدیرعامل و صدراعظم، نمادی از طرز فکر شرکتی است. شرکت‌های بزرگ می‌توانند تولید را برای دور زدن مقررات تنظیم یا جابجا کنند، اما شرکت‌های کوچک و متوسط در حال خرد شدن هستند.
وزن بوروکراتیک توافق سبز در نهایت با حذف رقبای کوچک‌تر، میدان را برای شرکت‌های بزرگ خالی می‌کند. شرکت‌های کوچک هیچ پشتوانه سیاسی ندارند و بسیاری از آنها روزانه برای بقا می‌جنگند که اغلب به ورشکستگی ختم می‌شود. ورشکستگی‌ها در نیمه اول سال ۲۰۲۵، نسبت به مدت مابه سال گذشته، ۹.۴ درصد افزایش یافت و به ۱۱۹۰۰ شرکت رسید. هنوز هیچ نشانه‌ای از تغییر سیاست در مورد آب و هوا وجود ندارد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، نخبگان شرکتی آلمان نتوانسته‌اند ابتکار عمل را برای ایجاد تغییر سیاسی به دست بگیرند و آلمان به سمت پاییزی داغ از نظر اقتصادی و اجتماعی حرکت می‌کند.
منبع : ایسنا
منبع:
خبرگزاری میز نفتاین خبر به صورت اتوماتیک جمع آوری شده است در صورتی که منافاتی با قوانین دارد لطفا از طریق صفحه تماس با ما گزارش دهید.
