خبرگزاری میز نفت:
به گزارش میز نفت ، مسئله اصلی، نه در مواجهه وزیر با برخی نمایندگان، بلکه در گشودن درهای وزارتخانه‌ها بر تعدادی از نمایندگان نهفته است. وقتی وزارت نفت با مجلس به‌عنوان نهادی واحد و قانون‌مند تعامل کند، هر اختلاف و مطالبه‌ای در بستر قواعد روشن بررسی می‌شود و کمترین زمینه برای انحراف باقی می‌ماند.
اما وای به روزی که مسیرها از صحن علنی به اتاق‌های شخصی کشیده شود؛ جایی که نمایندگان از «حق نمایندگی» نه به‌مثابه وظیفه‌ای عمومی، بلکه همچون حربه‌ای برای باج‌خواهی استفاده کنند. در چنین فضایی، وزارتخانه‌ها و مدیران دستگاه‌ها ناگزیر از پرداخت هزینه‌های غیررسمی می‌شوند؛ هزینه‌هایی که نه به توسعه کشور کمکی می‌کند و نه به اعتماد عمومی.
مسئولیت اجتماعی، در این نقطه، به‌جای آنکه بر مدار شفافیت و خیر جمعی بچرخد، در باتلاق امتیازدهی فردی گرفتار می‌شود و شکافی عمیق میان مردم و نهاد نمایندگی برجا می‌گذارد.
و سرانجام باید گفت: در این چرخه معیوب، هم آنکه باج می‌دهد و هم آنکه باج می‌گیرد، گناهکار است. چرا که در شرایط خطیر کنونی، چنین رفتارهایی چیزی جز مصادره حق مردم و هزینه‌کردن از جیب جامعه برای مطامع فردی نیست.
منبع:
خبرگزاری میز نفتاین خبر به صورت اتوماتیک جمع آوری شده است در صورتی که منافاتی با قوانین دارد لطفا از طریق صفحه تماس با ما گزارش دهید.
