آبده (سفره آبی) یا به عبارت دیگر آب شور، به آبی اطلاق می‌شود که شامل مقادیر قابل توجهی از املاح معدنی مانند نمک‌ها، مواد محلول آلی و دیگر اجزای شیمیایی است. در فرآیند ازدیاد برداشت نفت، آبده یکی از مواردی است که ممکن است در میدان‌های نفتی وجود داشته باشد و بر روی فرآیند ازدیاد برداشت تأثیر می‌گذارد.
تأثیر آبده در فرآیند ازدیاد برداشت نفت به چندین جنبه قابل کاهش است:
1. تشدید خوردگی: حضور آبده در نفت می‌تواند باعث افزایش فرسایش و خوردگی قطعات و تجهیزات مربوط به فرآیند ازدیاد برداشت شود. این خوردگی می‌تواند منجر به خرابی و کاهش عمر مفید تجهیزات شود. برای کاهش تأثیر آبده بر خوردگی، معمولاً از روش‌هایی مانند استفاده از مواد ضدخوردگی، تصفیه آب و کاهش تماس مستقیم آبده با تجهیزات استفاده می‌شود.
2. تأثیر بر خواص پلیمرها: شوری آب می‌تواند بر خواص پلیمرهای استفاده شده در فرآیند ازدیاد برداشت نفت تأثیر داشته باشد. شوری بالا می‌تواند باعث کاهش عملکرد و پایداری پلیمرها شود. برای کاهش تأثیر شوری آب بر پلیمرها، می‌توان از پلیمرهایی با سازگاری بیشتر با شوری استفاده کرد یا با استفاده از فرآیندهای تصفیه آب، آبده را از نفت جدا کرد.
3. کاهش کارایی فرآیند: حضور آبده در مخزن‌های نفتی می‌تواند باعث کاهش کارایی فرآیند ازدیاد برداشت شود. آبده می‌تواند باعث افزایش ویسکوزیته نفت، کاهش ترشح نفت و افزایش هزینه‌های بهره‌برداری شود. برای کاهش تأثیر آبده بر فرآیند ازدیاد برداشت، می‌توان از روش‌هایی مانند تزریق مواد شیمیایی مخصوص جهت جداسازی و حذف آبده، استفاده کرد.
در کل، تأثیر آبده در فرآیند ازدیاد برداشت نفت می‌تواند با استفاده از روشهای مناسب کاهش یابد. این روش‌ها شامل استفاده از مواد ضدخوردگی، تصفیه آب، استفاده از پلیمرهای سازگار با شوری و تزریق مواد شیمیایی جهت جداسازی و حذف آبده می‌شود.
استفاده از پلیمرهای سازگار با شوری می‌تواند تأثیر شوری آبده را در فرآیند ازدیاد برداشت نفت کاهش دهد. پلیمرهایی که برای این منظور استفاده می‌شوند، معمولاً از موادی تشکیل شده‌اند که قابلیت تحمل و سازگاری با املاح و شوری بالا را دارند.
