ازدیاد برداشت

كاهش و افت نيروهاي موافق باعث مي­شود تا بازيافت نهايي كم شود. به همين دليل از روش­هايي تحت عنوان "روش­هاي ازدياد برداشت" براي بالابردن توليد از مخزن نفتي استفاده مي­شود. معمولا 30 درصد از نفت به‌طور طبيعي از مخزن برداشت مي­گردد و 70 درصد آن نياز‌مند بكار­گيري برخي روش­هاي ازدياد برداشت مي‌باشد.
انواع روش های مورد کاربرد برای ازدیاد برداشت:
1- تزريق گاز

2- تزريق آب

3- تزريق متناوب آب و گاز

4- روش حرارتي

5- تزريق فوم و ژل­هاي پليمري

6- استفاده از مواد شيميايي كاهش‌دهندة نيروي كشش سطحي

7- استفاده از روش ميكروبي(M.E.O.R.)
که مورد 7 به تازگی مورد استفاده قرار میگیرد.
1- تزريق گاز: روش تزريق گاز به دو صورت امتزاجي و غير‌امتزاجي صورت مي­گيرد. در روش امتزاجي، گاز طبيعي با افزودن تركيبات هيدروكربني مياني c2 تا c6 غني مي­شود؛ به‌طوري كه بخش غني‌شدة گاز تزريقي كه در ابتداي كار تزريق مي­گردد، با نفت مخزن امتزاج يافته و آن را از درون خلل و فرج سنگ مخزن به طرف چاه­هاي توليدي هدايت مي­كند. راندمان افزايش بازيافت در اين روش، بيشترين درصد را به خود اختصاص مي­دهد و اگر سنگ مخزن داراي خواص همگن و يك­دست و تراوايي آن نيز مناسب باشد، به 65 تا 75 درصد حجم نفت باقي‌مانده، مي­توان دست يافت.

در روش غير امتزاجي، گاز به مخازن نفتي تزريق مي­گردد كه اين تزريق نسبتاً ارزان است و در تعدادي از مخازن نفت‌خيز خشكي و دريايي ايران اعمال مي­گردد. در اين روش، گاز تزريقي در قسمت بالاي مخزن متراكم مي­شود و فشار مخازن را افزايش مي­دهد و حركت نفت را سهولت مي­بخشد.

بايد توجه داشت كه لزومي ندارد گاز تزريقي حتما از نوع تركيبات هيدرو­كربني باشد. در كشورهاي صنعتي، از گازهاي خروجي از تاسيسات بزرگ صنعتي كه بخش اعظم آن ‌را دي­اكسيدكربن تشكيل مي­دهد، براي تزريق استفاده ميشود. در اين روش، حتي راندمان بالاتر از تزريق گاز­هاي هيدرو­كربني است و فوايد زيست‌محيطي نيز در پي دارد.
2- تزريق آب:در اين روش، آب به عنوان عامل فشار‌افزايي به مخزن به كار برده مي­شود.

3- تزريق آب و گاز: از تزريق متناوب آب و گاز براي افزايش فشار در مخزن نيز مي­توان سود جست.

4- روش حرارتي:روش‌هاي حرارتي معمولاً در بهره­برداري از مخازني كه نفت آنها نسبتا سنگين است، به كار برده مي­شود و براي نفت خام با شاخص API بين 10 تا 20 كاربرد دارد. حرارت‌دادن به منظور كاستن گران‌روي شامل تزريق آب داغ يا بخار به درون مخزن و يا ايجاد حرارت به كمك انرژي الكتريكي مي­باشد.

5و6- روش تزريق مواد شيميايي و يا فوم:اين روش به منظور كاهش نيروي كشش سطحي بين سنگ و سيال، با تنظيم نسبت تراوايي به گران‌روي نفت مخزن, مورد استفاده قرار مي­گيرد. استفاده از روش تزريق فوم و مواد شيميايي، به طور مثال در برخي از ميادين نروژ به صورت آزمايشي با موفقيت انجام پذيرفته است.
7- روش ميكروبي: استفاده از ميكروب­ها جهت توليد گاز به منظور افزايش بازده و يا دفع موادي كه باعث كاهش غلظت و گران‌روي نفت و انتقال آسان آن به سمت چاه­هاي توليدي مي­شود، تحت روشي به نام MEOR انجام مي­شود. روش‌هاي ميكروبي از روش‌هاي نوين افزايش بازده ذخاير به شمار مي­رود كه اين روش از جنبه‌هاي نوين كاربرد علوم بيو­تكنولوژي در صنعت نفت مي­باشد.