مهندسی بهره برداری

مهندسی بهره برداری از منابع نفت و گاز یا (Production Engineering) شاخه‌ای از مهندسی نفت می‌باشد که به بررسی تولید از مخازن نفت و گاز و مشکلات متنابه آن می‌پردازد.این دوره کارشناسی یکی از گرایشهای اصلی رشته مهندسی نفت و از دوره های عالی فنی، مهندسی می‌باشد که هدف آن تربیت متخصصانی است که داری توانایی و مهارت‌های لازم بری انجام طرح‌ها جهت اجرای روشهای بهینه برای بهره برداری از منابع نفت و گاز باشند.این زیر شاخه از مهندسی نفت معمولا پس از به اتمام رسیدن کشف مخزن و حفاری آن به کار می آید و مهمترین کار یک مهندس نفت جلوگیری از افت فشار ناگهانی چاه به دلیل بهره برداری نامناسب و صیانت از مخزن جهت بهره برداری بیشتر میباشد.این دوره مبتنی بر دروس مکانیک سیالات و دینامیک گازها، ترمودینامیک سیالات، انتقال جرم، طرح و اقتصاد مهندسی، مهندسی مخازن، مهندسی حفاری و مهندسی بهره برداری است.نقش و توانائیهائی که دانشجویان پس از فارغ التحصیلی در این رشته کسب می کنند عبارتند از:ارزیابی قابلیت تولید در مخازن و بررسی امکان پذیری روشهی بهره برداری موردنظر. ارزیابی فنی-اقتصادی مخازن و تجهیزات آن. طرح و اجری بهینه عملیات بهره برداری. تشخیص ویژگیها و چگونگی رفتار با چاههی گوناگون. توجیه و انتخاب روش مناسب بری بهره برداری و ازدیاد برداشت با توجه به شریط فنی و اقتصادی. صیانت از منابع نفت و گاز و ارائه روش هی عملی بری افزیش طول عمر ین منابع. بررسی و ارزیابی اثر استراتژیک روش بهره برداری بر محیط زیست. فارغ التحصیلان این دوره می توانند در بخش‌های مختلف مربوط به تولید و بهره برداری در کشور مشغول به فعالیت شده و سبب کارایی و بازده بالاتر این بخش از صنعت شوند و نقشی مؤثر در حل مشکلات فراروی تولید و بهره برداری از مخازن داشته باشند.