به این دلیل آوردم اینجا چون مربوط به تخصص ما و بچه های مخزن میشه.
پژوهشگران کشورمان موفق به خالص سازی بیوسورفکتانت، با استفاده از فناوری نانو برای روان سازی لجن‌های نفتی شدند.
دکتر فاطمه یزدیان – یکی از پژوهشگران این طرح – در گفت‌وگو با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره این طرح توضیح داد: بیوسورفکتانت‌ها به صورت عادی نیز باعث کاهش ویسکوزیته (مقاومت لایه‌های سیال در برابر لغزش روی هم) می‌شوند؛ اما با خالص‌سازی آن با استفاده از فناوری نانو، این ویژگی به طرز چشمگیری افزایش پیدا می‌کند.
به گفته این عضو هیأت علمی دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران، سورفکتانت‌ها مواد شیمیایی هستند که ویسکوزیته و کشش سطحی مواد را پایین می‌آورند و ماده را روان می‌کنند و وی و همکارانش این بیوسورفکتانت را از یک میکروارگانیسم به نام باسیلوس گرفته‌اند.
یزدیان درباره مراحل تولید این نانو بیوسورفکتانت گفت: بعد از رشد میکروب، سورفکتانت از آن استخراج شد. از سوی دیگر نانو ذرات اکسید آهن نیز ساخته و با یک پلیمر پوشش داده شد.
وی ادامه داد: نانو ذرات اکسید آهن با پلیمری که به آنها افزوده شد توانستند ناخالصی‌های بیوسورفکتانت را در یک میدان مغناطیسی به خوبی به خود جذب کنند و بیوسورفکتانت خالصی تحویل دهند که به خوبی ویسکوزیته و کشش سطحی ماده را کاهش می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه این بیوسورفکتانت در آزمایش ها، ویسکوزیته لجن نفتی را تا 75 درصد کاهش داده است، گفت: نانو بیوسورفکتانت در یک فاز نیمه پایلوت نیز در دانشکده فنی دانشگاه تهران سنجیده شده است ضمن اینکه به دلیل آن که آنالیز ویسکوزیته لجن، وقت‌گیر و هزینه بر بود، یک سامانه برای آن طراحی شد تا زمان جریان یافتن لجن نفتی را مشخص کند.
عضو هیات علمی دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران با بیان این که طرح به صورت مشترک با شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران انجام شده است، خاطرنشان کرد: این بیوسورفکتانت افزون بر این که با روان سازی، پاکسازی را آسان‌تر می‌کند، می‌تواند زمینه استخراج نفت باقیمانده در لجن کلوخه شده را نیز فراهم کند.
به گفته وی این بیوسورفکتانت به دلیل آن که منشاء زیستی دارد زیست سازگار است و با کمی اصلاح فرآیند بدون آسیب به محیط زیست می‌تواند در مقیاس بزرگتر استفاده شود.
پژوهشگر این طرح با اشاره به اینکه اجرای این طرح دو سال زمان برده است، اظهار کرد: در اجرای این طرح پنج دانشجوی دکتری و همکاران پروژه دیگری نیز همکاری داشتند و از ابتدای طراحی آن نیز هدف اصلی استفاده از آن در قالب صنعتی بوده است.
یزدیان در پایان تاکید کرد که پیش از این یک شرکت ایتالیایی برای کشور کویت یک بیوسورفکتانت تولید کرده و مخازن آنها را ظرف سه روز پاکسازی کرده است. اما این بیوسورفکتانت با استفاده از فناوری نانو خالص سازی نشده بود.
