گازهای اسیدی می‌توانند به سازندهای نفتی واقع در زیرزمین آسیب برسانند. در ادامه به برخی از آسیب‌هایی که گازهای اسیدی ممکن است به سازندهای نفتی وارد کنند، اشاره می‌کنم:
1. تخریب سنگ مخزن: برخی گازهای اسیدی مانند سولفید هیدروژن (H2S) و دی اکسید کربن (CO2) می‌توانند با سنگ مخزن نفتی و ترکیبات آن واکنش داشته و به تخریب آنها منجر شوند. این واکنش‌ها ممکن است منجر به تغییر خواص فیزیکی و مکانیکی سنگ مخزن شود و باعث کاهش تراوایی و تخلیه نفت از مخزن شود.
2. کاهش ویسکوزیته نفت: گازهای اسیدی می‌توانند ویسکوزیته نفت را کاهش دهند. این امر می‌تواند بهبود در برداشت نفت را به همراه داشته باشد. با افزایش تخلیه گازهای اسیدی در مخزن، ویسکوزیته نفت کاهش می‌یابد و جریان نفت بهبود می‌یابد.
3. افزایش تراوایی مخزن: استفاده از گازهای اسیدی می‌تواند به افزایش تراوایی مخزن نفتی منجر شود. این امر باعث افزایش حرکت نفت در مخزن و بهبود برداشت آن می‌شود.
4. کاهش توانایی تشکیل رسوبات: برخی گازهای اسیدی مانند CO2 می‌توانند توانایی تشکیل رسوبات را کاهش دهند. این امر می‌تواند به جلوگیری از تشکیل رسوبات مانند کربنات کلسیم در مخازن نفتی کمک کند و به عملکرد بهتر مخزن و تجهیزات نفتی کمک کند.
مهم است برای استفاده از گازهای اسیدی در ازدیاد برداشت نفت، تأثیرات و آسیب‌های محتمل آنها بر سازندها به دقت بررسی شوند و تدابیر لازم برای کنترل و مدیریت این آسیب‌ها در نظر گرفته شوند.
