گازهای اسیدی، مانند دی اکسید کربن (CO2) و سولفید هیدروژن (H2S)، به عنوان یکی از روش‌های ازدیاد برداشت نفت مورد استفاده قرار می‌گیرند. این گازها به صورت تزریقی به مخزن نفتی افزوده می‌شوند تا بهبود در برداشت نفت از مخزن ایجاد شود. در ادامه، به برخی جنبه‌های مربوط به استفاده از گازهای اسیدی در ازدیاد برداشت نفت می‌پردازم:
1. تزریق دی اکسید کربن (CO2): تزریق CO2 به مخزن نفتی به عنوان روشی برای افزایش برداشت نفت استفاده می‌شود. CO2 به طور طبیعی با هیدروکربن‌ها در مخازن نفتی تعامل می‌کند و می‌تواند خواصی مانند افزایش حجم نفت، کاهش ویسکوزیته و افزایش تراوایی مخزن را بهبود بخشد. همچنین، CO2 می‌تواند به عنوان یک ماده حلال با نفت و فشار مخزن تعامل داشته باشد و از هیدروکربن‌ها جدا شود.
2. تزریق سولفید هیدروژن (H2S): تزریق H2S به مخزن نفتی نیز می‌تواند بهبود در برداشت نفت ایجاد کند. H2S می‌تواند خواصی مانند کاهش ویسکوزیته نفت، ایجاد شکاف در سنگ مخزن و افزایش تراوایی را بهبود بخشد. همچنین، H2S می‌تواند عواملی مانند اکسیداسیون و افزایش دمای مخزن را فراهم کند که منجر به کاهش ویسکوزیته و افزایش جریان نفت می‌شود.
3. مزایای استفاده از گازهای اسیدی: استفاده از گازهای اسیدی در ازدیاد برداشت نفت دارای مزایای زیر است:
- افزایش تراوایی مخزن: تزریق گازهای اسیدی می‌تواند بهبود در تراوایی سنگ مخزن و افزایش برداشت نفت را نتیجه دهد.
- کاهش ویسکوزیته نفت: گازهای اسیدی می‌توانند ویسکوزیته نفت را کاهش داده و جریان آن را بهبود بخشند.
- تحریک شکاف‌ها: تزریق گازهای اسیدی ممکن است منجر به تحریک و ایجاد شکاف‌ها در سنگ مخزن شود
