خبرگزاری میز نفت:
به گزارش میز نفت، بااین‌وجود این قاعده منطقی در شرکت‌های زیرمجموعه صندوق بازنشستگی صنعت نفت و شرکت‌های خصولتی رعایت نمی‌شود و گاها مدیری دیده می‌شود که ۱۲ سال مدیریت یک شرکت را برعهده دارد و خروجی‌اش، انبوهی از فسادهای ریزودرشت است.
قواعد مرسوم در تئوری‌های مدیریتی، به‌سادگی این پدیده خطرناک را «قاتل سازمان» می‌داند؛ اما در ایران، مدیران با حیله‌های مدیریتی، امور جاری و پروژه‌های تحت مدیریت خود را گروگان خود گرفته و این‌گونه القا می‌کنند که اگر تغییری در مدیریت شرکت رخ دهد، پروژه‌ها بر زمین می‌ماند.
از سوی دیگر، این مدیران چسبیده به صندلی، با معامله‌های سیاه در پستوهای فساد، جریان‌های مؤثر و چهره‌های کلیدی را با خود همراه کرده و با سیل تماس‌ها، مدیران ارشد خود را از برکناری‌شان منصرف می‌کنند؛ چه با تطمیع و چه با تهدید.
در این میان، پیمانکاران هم برای حفظ معادله خود با مدیرعامل چسبیده به صندلی، وی را همراهی می‌کنند تا در این معادله هر دو طرف سود کنند. مثلاً در صندوق بازنشستگی صنعت نفت، یکی از همین جنس مدیران در قبال دریافت یک ویلای معمولی در اسپانیا، دریافت شهروندی خانواده خود در این کشور و به تحصیل دخترش در اسپانیا، فقط در یک فقره، امتیاز ۸۰ میلیون‌دلاری به پیمانکار پرداخت می‌کند.
وقتی هم جزئیات آن افشا می‌شود، دوباره به پروژه‌های در دست اجرا را به میان می‌کشاند و می‌گوید اگر من نباشم، پروژه می‌خوابد. مدیر بالاسری هم که به دنبال تمام‌کردن پروژه است، از اعمال تغییرات کوتاه می‌آید تا دوباره جریان فساد و تبانی، به‌مانند گذشته ادامه یابد.
ضروری است مدیران ارشد صنعت نفت، با خلع سلاح مدیران متخلف و سوءاستفاده‌گر، به چرخه باطل این وضعیت پایان داده و همه چیز را شفاف اعلام کنند.
منبع:
خبرگزاری میز نفتاین خبر به صورت اتوماتیک جمع آوری شده است در صورتی که منافاتی با قوانین دارد لطفا از طریق صفحه تماس با ما گزارش دهید.
