تعیین مرزهای مخازن نفت و گاز

تعیین مرزهای مخازن نفت و گاز

تعیین مرزهای مخازن نفت و گاز یکی از مراحل مهم در اکتشاف و تولید این منابع است. مرزهای مخازن نفت و گاز معمولاً توسط متخصصان زمین‌شناسی نفت و گاز با استفاده از داده‌های زمین‌شناسی، لرزه‌نگاری، داده‌های ژئوفیزیکی و داده‌های نمونه‌برداری از چاه‌های نفتی تعیین می‌شوند. در ادامه، توضیحی مختصر از مراحل و روش‌های استفاده شده برای تعیین مرزهای مخازن نفت و گاز آمده است:

1. زمین‌شناسی نفت و گاز: اطلاعات زمین‌شناسی، از جمله تغییرات سنگ‌شناسی، رخساره‌شناسی و تراکم سنگ‌ها، برای تشخیص مرزهای مخازن استفاده می‌شود. این اطلاعات معمولاً از تحلیل نمونه‌های سنگی در آزمایشگاه و بررسی نمونه‌های برداشت شده از چاه‌ها به دست می‌آید.

2. لرزه‌نگاری: در این روش، امواج لرزه‌ای به سمت زمین فرستاده می‌شوند و با تفاوت زمانی که برای بازتاب این امواج از لایه‌ها دریافت می‌شود، اطلاعاتی درباره ساختار زیرسطحی و سنگ‌های مخزنی به دست می‌آید. با تحلیل داده‌های لرزه‌نگاری می‌توان مرزهای مخازن را تشخیص داد.

3. ژئوفیزیک: روش‌های ژئوفیزیکی مانند رزیستیویتی الکتریکی، مغناطیسی و گرانیمتری برای تعیین تغییرات فیزیکی در سنگ‌ها و مشخصه‌های پتروفیزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این اطلاعات به تعیین مرزهای مخازن و محاسبه تراوایی و حجم قابل استخراج نفت و گاز کمک می‌کنند.

4. چاه‌نگاری: در این روش، با برداشت نمونه‌های سنگی و سیالی از چاه‌های نفتی و تحلیل آن‌ها در آزمایشگاه، ویژگی‌های سنگ‌ها و سیالات مخزنی بررسی می‌شوند. این اطلاعات می‌توانند در تعیین مرزها و خواص مخازن نفت و گاز مورد استفاده قرار بگیرند.