خبرگزاری میز نفت:
به گزارش میز نفت، در یک تحول بیسابقه در صنعت حمل و نقل جهانی، دهه ۲۰۳۰ به سالی تعیینکننده برای مرگ تدریجی خودروهای بنزینی و دیزلی تبدیل شده است.
بر اساس آخرین نقشه راه کشورهای پیشرو، فروش خودروهای جدید با موتور احتراق داخلی در حال تبدیل شدن به تاریخ است.تصمیمگیریهای بیسابقه دولتها و پیوستن خودروسازان به یک مسابقه جدید، به وضوح نشان میدهد که عصر خودروهای بنزینی و دیزلی رو به پایان است. دهه ۲۰۳۰ نه تنها یک مقطع زمانی، که نقطه عطفی تاریخی در صنعت حملونقل جهانی خواهد بود.
پیشتازی با یک ممنوعیت سراسری و قطعی
اتحادیه اروپا با تصویب ممنوعیت سراسری فروش خودروهای بنزینی و دیزلی جدید از سال ۲۰۳۵، سنگبنای این تحول تاریخی را گذاشته است. این تصمیم، که بازار یکی از بزرگترین قطبهای خودروی جهان را متحول خواهد کرد، تولیدکنندگان را موظف کرده تا خطوط تولید و استراتژیهای سرمایهگذاری خود را به طور کامل به سمت وسایل نقلیه تمامالکتریک و هیدروژنی سوق دهند.
این اقدام، چارچوب قانونی الزامآوری ایجاد کرده که دیگر مناطق جهان نیز آن را الگوی خود قرار دادهاند.
رهبری ایالتی در غیاب قانون فدرال
در آمریکا، رویکردی یکپارچه در سطح فدرال وجود ندارد، اما قدرت تصمیمگیری ایالتها، به ویژه کالیفرنیا، این خلأ را پر کرده است.
کالیفرنیا با تعهد به ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی جدید از ۲۰۳۵، نقش رهبری را بر عهده دارد. اهمیت این تصمیم زمانی دوچندان میشود که دست کم ۱۵ ایالت دیگر معمولاً استانداردهای آلایندگی کالیفرنیا را دنبال میکنند و انتظار میرود این چارچوب را بپذیرند. بنابراین، بخش عمدهای از بازار خودروی آمریکا، حتی بدون فرمان کنگره، در مسیر الکتریکی شدن قرار گرفته است.
چشم بادامیها پا به پای غربیها
ژاپن و کره جنوبی که میزبان بزرگترین خودروسازان جهان هستند، به طور رسمی هدف پایان فروش خودروهای بنزینی جدید را حدود سال ۲۰۳۵ اعلام کردهاند. تمرکز این کشورها علاوه بر خودروهای برقی باتریدار، بر توسعه فناوریهای جایگزین پیشرفته مانند پیل سوختی هیدروژنی نیز هست.
چین، به عنوان بزرگترین بازار خودروی جهان، یک استراتژی ترکیبی را در پیش گرفته است. هدف پکن این است که تا سال ۲۰۳۵، ۵۰ درصد از خودروهای جدید فروخته شده، تمامالکتریکی یا پیل سوختی باشند و ۵۰ درصد باقیمانده هیبریدی یا خودروهای کممصرف. این رویکرد، نشاندهنده درک واقعبینانه از مقیاس عظیم بازار و چالشهای زیرساختی است.
کانادا در طرح حذف فسیلیها
کانادا نیز با پیوستن به این جریان جهانی، متعهد به ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی و دیزلی جدید از سال ۲۰۳۵ شده است. همچنین، سنگاپور که سیاستهای شهری آن اغلب الهامبخش دیگران است، هدف مشابهی را برای حذف تدریجی خودروهای با موتور احتراق داخلی جدید تا سال ۲۰۳۰ تعیین کرده که نشان از عزم جدی این شهر-کشور برای کاهش آلودگی و ترافیک دارد.
این تحول تاریخی و پرسرعت، اگرچه برای سلامت کره زمین و امنیت انرژی حیاتی است، اما بدون چالش و پیامدهای عمیق نخواهد بود. در سطح کلان، صنعت خودروسازی شاهد یک تحول ساختاری شوکآور است که بقای شرکتهای دیرپا را به سرمایهگذاری صدها میلیارد دلاری در فناوریهای کاملاً جدید (از باتریسازی تا شبکههای نرمافزاری) وابسته کرده است. این انتقال عظیم میتواند به بازتعریف نقشه قدرت در این صنعت بینجامد و بازیگران جدیدی را به رأس هرم برساند. همزمان، چالشی غولآسا در حوزه زیرساخت پدیدار میشود: ایجاد شبکههای ملی از ایستگاههای شارژ فوقسریع، تقویت ظرفیت تولید برق پاک برای تأمین انرژی این شبکه، و مدیریت فشار بر شبکههای توزیع برق، نیازمند برنامهریزی و سرمایهگذاری دولتی و خصوصی در مقیاسی بیسابقه است.
اهداف بلندپروازانه کشورها، همانند بادی قدرتمند است که به پشت کشتی صنعت خودرو وزیده شده است. این اهداف تنها یک زمانبندی اداری نیستند، بلکه یک سیگنال قیمتی و اطمینانبخش قوی برای سرمایهگذاران، تولیدکنندگان و مصرفکنندگان هستند که آینده از آنِ انرژی پاک است. هرچند موانع بزرگی در راه وجود دارد، اما جهت حرکت به وضوح مشخص شده است؛ عصر طلایی نفت به عنوان سوخت حمل و نقل شخصی، در حال پایان یافتن است.
منبع:
خبرگزاری میز نفتاین خبر به صورت اتوماتیک جمع آوری شده است در صورتی که منافاتی با قوانین دارد لطفا از طریق صفحه تماس با ما گزارش دهید.
