عملیات تحریک چاه در صنعت نفت به مجموعه فعالیت‌ها و روش‌هایی اطلاق می‌شود که برای افزایش فشار مخزن و ایجاد شرایط مناسب برای استخراج نفت و گاز از چاه‌های نفتی استفاده می‌شود. این عملیات شامل انجام عملیات حفاری، تزریق سیالات (مانند مواد شیمیایی، آب، گاز) به چاه، استفاده از تجهیزات نفتی مختلف (مانند پمپ‌ها و کمپرسورها) و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته مانند تحریک هیدرولیکی و تحریک الکتریکی می‌باشد. هدف اصلی این عملیات، افزایش تولید نفت و گاز و بهینه سازی عملکرد چاه است.
کاربرد اساسی عملیات تحریک چاه در صنعت نفت عبارت است از:
1. افزایش تولید: با انجام عملیات تحریک، فشار مخزن افزایش می‌یابد و این باعث می‌شود تا نفت و گاز به طور فعال‌تر از چاه استخراج شود. این عمل باعث افزایش تولید نفت و گاز به طور قابل توجهی می‌شود.
2. بهبود عملکرد چاه: عملیات تحریک باعث بهبود عملکرد چاه می‌شود. با افزایش فشار مخزن، روانکاری نفت و گاز در چاه بهبود می‌یابد و عملکرد استخراج بهبود می‌یابد.
3. افزایش عمر چاه: با انجام عملیات تحریک، فشار مخزن افزایش می‌یابد که باعث می‌شود که نفت و گاز به طور بهینه‌تر از چاه استخراج شود. این عمل باعث افزایش عمر چاه می‌شود و استخراج نفت و گاز از چاه را در طولانی مدت ممکن می‌سازد.
4. کاهش هزینه‌ها: با افزایش تولید نفت و گاز از چاه، هزینه‌های مربوط به استخراج نفت و گاز کاهش می‌یابد. این به دلیل افزایش بهره‌وری و بهبود عملکرد چاه است.
5. بهبود بهره‌وری: با افزایش تولید نفت و گاز از چاه، بهره‌وری صنعت نفت افزایش می‌یابد. این باعث می‌شود تا منابع نفتی به طور بهینه‌تر استخراج شوند و تولید بیشتری حاصل شود.
به طور کلی، عملیات تحریک چاه باعث بهبود عملکرد چاه و افزایش تولید نفت و گاز می‌شود که این موضوع برای صنعت نفت بسیار حائز اهمیت است.
چند نوع عملیات تحریک چاه وجود دارد؟
1. تحریک اسیدی: در این روش، اسید به چاه تزریق می‌شود تا سنگ‌های مخزن را تحلیل کند و باعث ایجاد شکاف‌ها و حفره‌های جدید در سنگ‌ها شود. این عملیات باعث افزایش نفوذپذیری سنگ‌های مخزن و بهبود جریان نفت و گاز می‌شود.
2. تحریک هیدرولیکی: در این روش، فشار آب یا سایر سیالات به چاه تزریق می‌شود تا به طور قوی بر روی سنگ‌های مخزن فشار داده شود و باعث شکستن سنگ‌ها و ایجاد شکاف‌های جدید در آنها می‌شود. این عمل باعث افزایش نفوذپذیری سنگ‌های مخزن و بهبود جریان نفت و گاز می‌شود.
3. تحریک هیدروژلولوژیکی: در این روش، چاه با استفاده از مواد شیمیایی و فشار آب تحریک می‌شود. این عمل باعث ایجاد شکاف‌ها و حفره‌های جدید در سنگ‌های مخزن می‌شود و بهبود جریان نفت و گاز را ایجاد می‌کند.
4. تحریک نورد: در این روش، از مواد نورد استفاده می‌شود تا سنگ‌های مخزن را از بین ببرد و شکاف‌های جدید در آنها ایجاد کند. این عمل باعث افزایش نفوذپذیری سنگ‌های مخزن و بهبود جریان نفت و گاز می‌شود.
هر کدام از این روش‌ها براساس ویژگی‌های سنگ‌های مخزن و شرایط مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین، ممکن است از ترکیبی از این روش‌ها در یک عملیات تحریک استفاده شود.
