رانش سفره آبی یکی از روش‌های استخراج نفت است که به منظور افزایش بهره‌وری در مخازن نفتی استفاده میشود. در این روش، آب به عنوان یک محلول قابل جداسازی وارد مخزن نفتی میشود تا فشار مخزن را بالا ببرد و نفت را به سمت چاه تزریق کند.
مکانیزم رانش سفره آبی به این صورت است که آب در مخزن به صورت گسترده‌ای حرکت می‌کند و با تمامی نقاط مخزن در تماس است. آب با اعمال فشار، نفت را از سنگ‌های مخزن جدا کرده و به سمت چاه هدایت می‌کند. در این فرآیند، نفت به صورت تخلخل‌های کوچک در سنگ‌های مخزن حبس شده است و برای خروج از سنگ‌ها، فشار بالای آب لازم است.
برای اجرای رانش سفره آبی، ابتدا یک چاه تزریق آب و یک چاه استخراج نفت در نزدیکی یکدیگر حفر می‌شوند. سپس آب به فشار بالا و با استفاده از پمپ‌های قوی به چاه تزریق میشود. در اثر این تزریق، فشار مخزن افزایش می‌یابد و نفت به سمت چاه استخراج حرکت می‌کند.
مزایای رانش سفره آبی عبارتند از:
1. افزایش بهره‌وری: با استفاده از رانش سفره آبی، مقدار بیشتری از نفت از مخزن استخراج میشود.
2. کاهش هزینه‌ها: این روش به دلیل استفاده از آب به جای مواد شیمیایی گران قیمت، هزینه‌های استخراج را کاهش می‌دهد.
3. کاهش آلودگی: استفاده از آب به جای مواد شیمیایی، باعث کاهش آلودگی زمین و منابع آب میشود.
به عنوان معایب رانش سفره آبی در تولید نفت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. افت فشار مخزن: استفاده از رانش سفره آبی ممکن است باعث افت فشار در مخزن شود که می‌تواند منجر به کاهش تولید نفت در طولانی‌مدت شود.
2. مصرف آب بالا: رانش سفره آبی نیاز به مقدار زیادی آب دارد و این می‌تواند منابع آبی را به خطر بیندازد. همچنین، در مناطق کم آبی، استفاده از این روش ممکن است با مشکلات جدی روبرو شود.
3. آلودگی آب: استفاده از آب در رانش سفره آبی ممکن است باعث آلودگی منابع آب شود. این آلودگی می‌تواند تأثیرات منفی بر روی محیط زیست و حیات دریایی داشته باشد.
4. نیاز به پمپاژ قوی: برای انجام رانش سفره آبی، نیاز به پمپاژ قوی است که ممکن است هزینه‌های انرژی را افزایش دهد.
5. مشکلات فنی: رانش سفره آبی ممکن است با مشکلات فنی همراه باشد، مانند لوله‌های خراب یا تجهیزات پمپاژ که ممکن است نیاز به تعمیر و نگهداری داشته باشند.
ویژگی های مکانیزم رانش آبی در تولید نفت
مکانیزم رانش آبی در تولید نفت شامل موارد زیر است:
1. تزریق آب: در رانش سفره آبی، آب به عنوان یک ماده تزریقی استفاده میشود که به مخزن نفتی تزریق میشود. این آب باعث افزایش فشار در مخزن میشود و نفت را به سمت چاه تولیدی سوق می‌دهد.
2. افزایش حجم: تزریق آب به مخزن باعث افزایش حجم موجود در مخزن میشود. این باعث افزایش فشار و انتقال نفت به سمت چاه تولیدی میشود.
3. حذف جابجایی: تزریق آب به مخزن باعث جابجایی نفت درون مخزن میشود. این جابجایی نفت باعث افزایش تماس بین نفت و سطح دیواره‌های مخزن میشود و نفت را به سمت چاه تولیدی سوق می‌دهد.
4. حذف نفت سنگین: تزریق آب به مخزن می‌تواند باعث حذف نفت سنگین و ویسکوز شود. این باعث کاهش ویسکوزیته نفت میشود و نفت را به سمت چاه تولیدی حرکت می‌دهد.
5. حذف توأم: تزریق آب به مخزن می‌تواند باعث حذف همزمان نفت و گاز درون مخزن شود. این باعث افزایش جریان نفت به سمت چاه تولیدی میشود.
6. افزایش بهره‌وری: تزریق آب به مخزن می‌تواند باعث افزایش بهره‌وری تولید نفت شود. این باعث افزایش تولید نفت در طولانی‌مدت میشود.
به طور کلی، مکانیزم رانش آبی باعث افزایش فشار، جابجایی نفت، حذف نفت سنگین و گاز و افزایش بهره وری تولید نفت میشود.
