کاهش کشش سطحی یا کاهش تنش سطحی (Surface Tension Reduction) در مهندسی نفت به اقداماتی اشاره دارد که هدفشان کاهش کشش سطحی مایعات در تماس با سطح‌های جامد یا دیگر مایعات است. در مواردی که کشش سطحی بین نفت و سنگ مخزن یا بین نفت و آب مخزن بالا باشد، برداشت نفت از مخزن ممکن است متاثر شود. در ادامه، به برخی از روش‌های کاهش کشش سطحی در مهندسی نفت اشاره می‌کنم:
1. استفاده از مواد شیمیایی کاهنده کشش سطحی (Surfactants): مواد شیمیایی مانند سورفکتانت‌ها به آب یا نفت اضافه می‌شوند تا کشش سطحی را کاهش دهند. این مواد با تغییر خواص سطحی مایعات، بهبود در برداشت نفت را ایجاد می‌کنند.
2. تزریق گاز: تزریق گاز مانند گاز طبیعی به مخزن می‌تواند کشش سطحی را کاهش داده و برداشت نفت را افزایش دهد. گاز در تماس با نفت، تلاش می‌کند تا سطح نفت را پوشش دهد و کشش سطحی را کاهش دهد.
3. تزریق آب گرم: تزریق آب گرم به مخزن می‌تواند کشش سطحی را کاهش داده و برداشت نفت را افزایش دهد. گرمای آب منجر به کاهش ویسکوزیته نفت می‌شود و انسدادات را برطرف می‌کند.
4. تزریق پلیمر: تزریق پلیمرها به مخزن می‌تواند کشش سطحی را کاهش داده و برداشت نفت را افزایش دهد. پلیمرها با افزایش ویسکوزیته محلول آب و نفت، کاهش کشش سطحی را تسهیل می‌کنند.
5. استفاده از تکنولوژی موجود در آبشستگی سطحی (Surfactant Flooding): این تکنیک شامل تزریق مخلوطی از آب، سورفکتانت و گاز به مخزن است. این مواد کشش سطحی را کاهش داده و بهبود در برداشت نفت را ایجاد می‌کنند.
موارد فوق تنها برخی از روش‌های کاهش کشش سطحی در مهندسی نفت هستند و بسته به شرایط مخزن و مواد مورد استفاده، روش‌های دیگری نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرند. برای استفاده بهینه از هر روش، مطالعات دقیقی بر روی شرایط مخزن، خواص سطحی مخزن و خواص مواد استفاده شده باید انجام شود تا روش مناسبی برای کاهش کشش سطحی در هر مورد خاص تعیین شود.
